فارسی
English
العربية
Türkçe
نایلون با کیفیت های متفاوتی تولید و روانه بازار می شوند. برخی از نایلون ها درجه یک و برخی دیگر درجه دو هستند. اما سوال مهم این است که تفاوت این دو چیست؟ در ادامه به بررسی دقیق تفاوت نایلون درجه یک و درجه دو و چگونگی تشخیص کیفیت آن ها می پردازیم.
تفاوت نایلون درجه یک و درجه دو
کیفیت نایلون وابسته به مواد اولیه ای می باشد که در تولید و ساخت آن استفاده می شود. در واقع مهم ترین وجه تمایز نایلون ها همین کیفیت مواد اولیه مصرفی در تولید آن ها است. چنان چه مواد اولیه از مواد پتروشیمی حاصل شود و به صورت مستقیم به دست تولیدکننده نایلون برسد، حاصل آن نایلون درجه یک خواهد بود. اما زمانی که مواد اولیه از طریق فرآیند بازیافت پلاستیک ها تولید شوند، نایلون به دست آمده درجه دو خواهد بود. چنین موادی می توانند حاصل بازیافت پلاستیک های ضایعاتی شهری و یا ضایعات تولید خود کارخانه باشند.
راه های تشخیص نایلون درجه ۱ و ۲
رنگ: یکی از شاخصه های تشخیص کیفیت نایلون، شفافیت رنگ آن است. نایلون های درجه یک شفاف، و نایلون های دست دوم کدر هستند. در مواد اولیه پلاستیک خاصیتی وجود دارد به نام آنتی اکسیدان که در فرآیند تولید از سوختن مواد اولیه در مرحله اکستروژن جلوگیری می کند. موادی که یک بار حرارت دیده و ذوب شده اند (یک بار در فرآیند تولید مورد استفاده قرار گرفته اند) در صورتی که مجدد همین فرآیند را طی کنند، خاصیت آنتی اکسیدان خود را به میزان قابل توجهی از دست می دهند. لذا محصول تولید شده با چنین موادی به شفافیت دفعه اول نخواهد بود و حالت کدر دارد.
بو: از دیگر پارامترهایی که در تشخیص کیفیت نایلون کمک کننده است، بوی آن ها می باشد. نایلون های دست دوم برخلاف نایلون های درجه یک رایحه تند، نامطبوع و زننده ای دارند. البته این نکته مهم را در نظر داشته باشید که نایلون های چاپی بعضا بسته به مقدار مرکب موجود بر روی سطح از خود بوی تند پراکنده می کنند که ارتباطی با کیفیت فیلم تولید شده ندارد.
کشش: از دیگر راه های تشخیص نایلون درجه یک از درجه دو می توان به میزان مقاومت و کشسانی نایلون اشاره کرد. نایلون هایی که به راحتی پاره می شوند از مواد درجه دو ساخته شده اند. نایلون باکیفیت و درجه یک به آسانی پاره نمی شود.
مقایسه نایلون درجه یک و دو بر اساس کاربرد
به طور کلی می توان گفت که برای تهیه و تولید محصولات پلاستیکی که با مواد خوراکی، پوشاک، دارویی و موارد دیگری از این قبیل در تماس هستند از مواد اولیه نو و باکیفیت استفاده می شود؛ چرا که در غیر این صورت عوارض جبران ناپذیر و بسیار خطرناکی برای افراد ایجاد می شود. نایلون استرچ غذایی و کیسه فریزر از این قبیل موارد هستند. اما در مواردی که نیازی به استفاده از مواد اولیه نو برای تولید پلاستیک نباشد، می توان برای کاهش هزینه ها از مواد اولیه دست دوم استفاده کرد. کیسه زباله از آشناترین و معروف ترین نایلون های تولیدی با مواد درجه ۲ است.
استفاده از نایلون با مواد درجه یک بهتر است یا مواد درجه دو؟
در واقع این تفاوت بستگی به نوع استفاده شما از نایلون و هزینه هایی که در پیش رو دارید، دارد. اگر کار شما به گونه ای است که کیفیت عالی و بهداشتی بودن نایلون چندان برایتان مهم نیست و در عوض کمیت و تعداد برای شما اولویت دارد، نایلون هایی که با مواد بازیافتی یا درجه دو ساخته شده اند برای شما مقرون به صرفه تر هستند و هزینه شما را بسیار پایین می آورند. اما چنان چه به کیفیت و مقاومت نایلون خیلی اهمیت می دهید و یک نایلون با ویژگی های فوق العاده نیاز دارید، آن گاه است نایلون ها با مواد اولیه درجه یک برای شما بهتر است.
